قاعده بازی در شکارگاه

کتاب ماه ادبیات شماره 26- خرداد 1388

قاعده بازی،فیروز زنوزی ، تهران ،نشر علم،1386

برنده اولین جایزه ادبی جلال ال احمد 1387

 شرح حال مختصر نویسنده

فیروز زنوزی جلالی متولد اول آبان سال 1329 در شهرستان خرم آباد است.
سال 1348 به استخدام نیروی دریایی درمی آید. اولین داستانش را با نام "یک لحظه بیش نیست" دو سال پس از این تاریخ در مجله فردوسی منتشر می کند اما به دلیل شغلی و ممانعت، از کار نوشتن دست می کشد تا سال 1365 که با چاپ داستان "تمشک وحشی" در روزنامه کیهان، دوره دوم کار نویسندگی خود را آغاز می کند.
از زنوزی تاکنون مجموعه داستان های "سالهای سرد"، "خاک و خاکستر"، "روزی که خورشید سوخت"، "مردی با کفشهای قهوه ای"، "سیابمبک" و رمان های "مخلوق" و "حضور" منتشر شده است. کتاب "مردی با کفشهای قهوه‌ای" او جزء آثار برتر 20 ساله انقلاب شناخته شده و کتاب "مخلوق" او نیز برنده دیپلم افتخار از طرف بنیاد شهید شده است. وی در حال حاضر به عنوان کارشناس داستان و رمان در واحد ادبیات حوزه هنری مشغول کار است.

رمان "قاعده بازی"برای اولین بار در سال 1386 به چاپ رسید و درسال 1387 برنده اولین جایزه ادبی جلال آل احمد شد .

این رمان که به شیوه جریان سیال ذهن با تک گویی درونی تنها شخصیت اصلی داستان روایت می شود مایه هایی از رمان پست مدرن در خود دارد . در این رمان که محتوا و  ساختار در عرض هم پیش رفته اند ،مساله انسان و مرگ و عقوبت به بهترین نحوی پرورانده و به زبان شخصی گناهکار گذاشته شده است . 

شاهنامه‌ای دیگر معرفی و نقد شاهنامة فردوسی، ویرایش فریدون جنیدی

            * شاهنامة فردوسی.

            * ویرایش فریدون جنیدی.

            * چاپ اول، تهران: نشر بلخ، وابسته به بنیاد نیشابور، 1387.

چکیده

            فریدون جنیدی، پژوهشگر شاهنامه و فرهنگ ایران باستان، پس از سی سال تلاش مداوم، شاهنامة مصحَّح خود را به چاپ رساند. شاهنامۀ فردوسی، همانند بسیاری از آثارِ به‌جامانده از سالیان دور، دستخوش تغییرات بسیاری گشته، که منجر به الحاق ابیاتی سست و بدون پشتوانه به سرودة فردوسی شده است. همۀ شاهنامه‌شناسان بر الحاقی بودن بخشی محدود از شاهنامه اتّفاق‌نظر دارند؛ اما تصحیح‌های مختلفی که تا به حال از این کتاب به چاپ رسیده است، هریک در کنار ارزش‌ها، دارای کاستی‌هایی نیز هست و هنوز نسخه‌ای پیراسته که مورد پذیرش همۀ شاهنامه‌شناسان باشد و بر بی‌نقص بودن آن گواهی دهند، عرضه نشده است. شاهنامة ویراستۀ دکتر جنیدی نیز دارای ویژگی‌هایی منحصربه‌فرد است که به خاطر افزوده دانستن بخشی بزرگ از شاهنامه، جای بحث و بررسی فراوان دارد. در این مقاله به طور مختصر به معرفی این تصحیح و ویژگی‌های آن، نظرات مصحّح دربارۀ ابیاتِ افزوده و دلایلی که ارائه شده و نیز نتیجۀ حاصل از حذف ابیات افزوده پرداخته شده است.

            واژه‌های کلیدی: شاهنامة فردوسی، فریدون جنیدی، ابیات افزوده.