بنونی و رزا

خلاصه بنونی و رزا

بنونی مردی تنها است که وظیفه رساندن نامه های دو طرف کوهستان را هم بر عهده گرفته و از این بابت سه ماه یکبار حقوقی دریافت می کند به همین دلیل نزد اهالی دارای احترام خاصی است . روزی تصادفا هنگامیکه قصد بردن نامه ها را دارد در میان جنگل با رزا دختر کشیش مواجه می شود و رزا با کمال میل پیشنهاد همراهی او را می دهد . در میان راه به خاطر بارندگی مجبور می شوند داخل غاری توقف کنند . پس از خروج از غار مردی که گیلبرت نام دارد آنها را می بیند و به تمام اهالی این خبر را می رساند که بنونی و رزا را داخل غاری در جنگل دیده است . بنونی از این بابت احساس غرور می کند و به خود اجازه می دهد از رزا خواستگاری کند اما کشیش به خاطر حرفهایی که بنونی به دروغ راجع به ارتباطش با رزا گفته او را مواخذه می کند . مک که ارباب منطقه و پدر تعمیدی رزاست ، به خاطر به دست آوردن پول ناچیز بنونی وعده رزا را به او می دهد و به او پیشنهاد شراکت می کند . با این کار وضع بنونی رو به راه شده دوباره مورد احترام اهالی قرار گرفته و توجه رزا را به خود جلب می کند و رزا ظاهرا به ازدواج با او رضایت می دهد . از طرفی او از کودکی با پسر خزانه دار کلیسا اشناست و هنگامیکه او پس از اتمام تحصیلات خود در رشته حقوق باز می گردد ، با او ازدواج می کند . وکیل که آرنتسن نام دارد مرد بی مسئولیتی است و زندگی رزا خوب پیش نمی رود تا اینکه ارنتسن خانه و زندگی را ترک می کند و به شهری دیگر می رود . در این مدت بنونی با خرید تپه هایی که در آن رشته های نقره وجود دارد و فروش آنها به چند برابر قیمت ثروت زیادی به دست اورده و در فروشگاه مک هم شریک شده و در واقع به نوعی ارباب است . 

مهره سوخته

زولا، امیل، فتح پلاسان، هوشنگ امیر مکری، انتشارات نیلوفر، 1388،  453 صفحه

دوران زندگی پر تلاطم امیل زولا بین سال های 1840- 1902مصادف با مبارزات اجتماعی و سیاسی احزاب و دسته های راست گرا و چپ گرای سوسیالیست و جمهوریخواه لیبرال در نیمه دوم قرن نوزده فرانسه است . در آن سال های پر هیاهو که تهمت و افترا و پرونده سازی، فرار و تبعید از جمله حوادث معمولی روزانه بود . زولا به دلیل جانبداری از جمهوری خواهان، میان سنگ اندازی دو جبهه دیگر قرار گرفته بود. او که ابتدا به عنوان روزنامه نگار قلم می زد در نوشته های خود اوضاع سیاسی و اجتماعی را انعکاس می داد . مهمترین رمانهای او سلسله داستان هایی است که اوضاع فرانسه را در قالب سرگذشت دو خانواده (روگن- ماکار) را بازگو می کند . فتح پلاسان چهارمین جلد از این مجموعه است .   

اعتصاب مرگ

ساراماگو،ژوژه ،هجوم دوباره مرگ ، کیومرث پارسای ، مشهد ، نی نگار ،1385

نگره 5 تابستان 1388

خلاصه رمان

در آغاز سال نو گزارش پلیس و بیمارستانها از عدم وجود مرگ خبر می دهد . با اعلام این خبر که مرگ کار خود را تعطیل کرده و حتی بیماران در حال مرگ را هم نمی پذیرد ،نظریات مختلفی اظهار می گردد که در برخی ایجاد ترس و در برخی ایجاد شعف ناشی از زندگی جاوید می کند . عدم حضور مرگ موجب وجود بحرانهایی در جامعه می شود که نظم زندگی را مختل می کند در میان این بحران عده ای مشغول نظریه پردازی و برگزاری همایش و ارائه راهکارهای متعدد می شوند و عده ای که در وضعیت مرگ قرار داشته و انتظار انرا می کشیده اند با تحمل رنج زندگی دست به گریبانند و تغییر وضع موجود و روند طبیعی پیشین زندگی را ارزو می کنند . جویندگان مرگ با فهمیدن این موضوع که مرگ تنها در سرزمین انان کار خود را تعطیل کرده ،با کوچ کردن به کشور های هم مرز، خود را از رنج زندگی می رهانند  

عشق یا دیوانگی

نقد رمان "دیوانه ها بهتر عاشق می شوند" ،شهره قوی روح، نشر البرز،1387

نگره 5 تابستان 1388

چکیده:

رمان "دیوانه ها بهتر عاشق می شوند " با طرح شخصیتهای زنانی نان اور و ستمدیده اغاز شده ، با پرداختن به موضوع عشق و نقش ان در زندگی زنان ادامه می یابد . نویسنده در طرح داستان از زاویه دید راوی کل کمک گرفته و با پیشبرد طرح از طریق تک گویی  راوی دانای کل به طرح روحیات چهار جوان عاشق پرداخته که هریک به نحوی با این مساله درگیرند . در این مقاله پس از بررسی ویژگیهای ساختاری اثر، به محتوای ان از دیدگاه فمینیستی پرداخته شده است .  

جلوه های طنزپردازی در ادبیات مشروطه

چاپ شده در کتاب ماه ادبیات شماره 16 - 1387

طنز و مضامین طنز امیز از دیرباز در اثار شعرا و نویسندگان ایرانی سابقه داشته و بیشتر انان به عناوین مختلف و با اهداف گوناگون چاشنی طنز را در شعر خویش راه داده اند . طنز یکی از انواع سخن پردازی است که با بیان سخن در لفافه علاوه بر ایجاد طیبت در ذهن خواننده ، توجه او را به سوی مسائل سیاسی و اجتماعی جلب می کند که با بزرگنمایی و کوچکنمایی برخی خوبی ها و بدی ها همراه است . در اصطلاح ادبی « شیوه خاص بیان مفاهیم اجتماعی و انتقادی و سیاسی و طرز افشای حقایق تلخ و تنفر امیز ناشی از فساد و بی رسمی های فرد یا جامعه را که دم زدن از انها به صورت عادی وبه طور جدی  ممنوع و متعذر باشد در پوششی از استهزا و نیشخند به منظور نفی کردن و بر افکندن ریشه های فساد و موارد بی رسمی " طنز " می نامیم . به عبارت ساده تر طنز را می توان انتقاد و نکته جویی امیخته به ریشخند تعریف کرد و انرا طرزی خاص از انواع ادبی برشمرد که با تعریض و به طور غیر مستقیم اظهار می شود .» ( بهزادی ص 6)